திருவரங்கம் பெரியகோயிலின் பெருமை - 1

மாதவத்தோன் புத்திரன்போய் மறிகடல்வாய் மாண்டானை
ஓதுவித்த தக்கணையா உருவுருவே கொடுத்தானூர்
தோதவத்தித் தூய்மறையோர் துறைபடியத் துளும்பிஎங்ஙும்
போதில்வை த்த தேன்சொரியும் புனலரங்ஙம் என்பதுவே 1.

பிறப்பகத்தே மாண்டொழிந்த பிள்ளைகளை நால்வரையும்
இறைப்பொழுதில் கொணர்ந்து கொடுத்து ஒருப்படித்த உறைப்பனூர்
மறைப்பெருந்தீ வளர்த்திருப்பார் வருவிருந்தைய் அளித்திருப்பார்
சிறப்புடைய மறையவர்வாழ் திருவரங்ஙம் என்பதுவே. 2.

மருமகன் தன் சந்ததியை உயிர்மீட்டு மைத்துனன்மார்
உருமகத்தே வீழாமே குருமுகமாய்க் காத்தானூர்
திருமுகமாய்ச் செங்ஙமலம் திருநிறமாய்க் கருஙுவளை
பொருமுகமாய் நின்றலரும் புனலரங்ஙம் என்பதுவே. 3.

கூன் தொழுத்தை சிதகுரைப்பக் கொடியவள் வாய்க் கடியசொல்கேட்டு
ஈன்றெடுத்த தாயரையும் இராச்சியமும் ஆங்ஙொழிய
கான் தொடுத்த நெறிபோகிக் கண்டகரைக் களைந்தானூர்
தேந்தொடுத்த மலர்ச்சோலைத் திருவரங்ஙம் என்பதுவே. 4.

பெருவரங்ஙள் அவைபற்றிப் பிழகுடைய இராவணனை
உருவரஙப் பொருதழித்து இவ்வுலகினைக் கண்பெறுத்தானூர்
குருவரும்பக் கோங்ஙலரக் குயில்கூவும் குளிர் பொழில்சூழ்
திருவரஙம் என்பதுவே என் திருமால் சேர்விடமே. 5.

கீழுலகில் அசுரர் களைக் கிழஙிருந்து கிளராமே
ஆழிவிடுத்து அவருடைய கருவழித்த வழிப்பனூர்
தாழைமடல் ஊடுரின்சித் தவளவண்ணப் பொடியணிந்து
யாழின் இசை வண்டினங்ஙள் ஆளம்வைக்கும் அரங்ஙமே. 6.

கொழுப்புடைய செழுஙுருதி கொழித்திழிந்து குமிழ்த்தெறிய
பிழக்குடைய அசுரர் களைப் பிணம்படுத்த பெருமானூர்
தழுப்பரிய சந்தனங்ஙள் தடவரைவாய் ஈர்த்துக்கொண்டு
தெழிப்புடைய காவிரிவந்து அடிதொழும் சீரரங்ஙமே. 7.

வல்லெயிற்றுக் கேழலுமாய் வாளெயிற்றுச் சீயமுமாய்
எல்லையில்லாத் தரணியையும் அவுணனையும் இடந்தானூர்
எல்லியம்போது இருங்சிறைவண்டு எம்பெருமான் குணம்பாடி
மல்லிகை வெண்சஙூதும் மதிளரங்ஙம் என்பதுவே. 8.

குன்றாடு கொழுமுகில்போல் குவளைகள்போல் குரைகடல்போல்
நின்றாடு கணமயில்போல் நிறமுடைய நெடுமாலூர்
குன்றூடு பொழில்நுழைந்து கொடியிடையார் முலையணவி
மன்றூடு தென்றலுமாம் மதிளரங்ஙம் என்பதுவே. 9.

பருவரங்கள் அவைபற்றிப் படையாலித் தெழுந்தானை
செருவரங்கப் பொருதழித்த திருவாளன் திருப்பதிமேல்
திருவரங்கத் தமிழ்மாலை விட்டுசித்தன் விரித்தனகொண்டு
இருவரஙம் எரித்தானை ஏத்தவல்லார் அடியோமே. 10.