திருவரங்கம் பெரியகோயிலின் பெருமை - 1

மாதவத்தோன் புத்திரன்போய் மறிகடல்வாய் மாண்டானை
ஓதுவித்த தக்கணையா உருவுருவே கொடுத்தானூர்
தோதவத்தித் தூய்மறையோர் துறைபடியத் துளும்பிஎங்ஙும்
போதில்வை த்த தேன்சொரியும் புனலரங்ஙம் என்பதுவே 1.

பிறப்பகத்தே மாண்டொழிந்த பிள்ளைகளை நால்வரையும்
இறைப்பொழுதில் கொணர்ந்து கொடுத்து ஒருப்படித்த உறைப்பனூர்
மறைப்பெருந்தீ வளர்த்திருப்பார் வருவிருந்தைய் அளித்திருப்பார்
சிறப்புடைய மறையவர்வாழ் திருவரங்ஙம் என்பதுவே. 2.

மருமகன் தன் சந்ததியை உயிர்மீட்டு மைத்துனன்மார்
உருமகத்தே வீழாமே குருமுகமாய்க் காத்தானூர்
திருமுகமாய்ச் செங்ஙமலம் திருநிறமாய்க் கருஙுவளை
பொருமுகமாய் நின்றலரும் புனலரங்ஙம் என்பதுவே. 3.

கூன் தொழுத்தை சிதகுரைப்பக் கொடியவள் வாய்க் கடியசொல்கேட்டு
ஈன்றெடுத்த தாயரையும் இராச்சியமும் ஆங்ஙொழிய
கான் தொடுத்த நெறிபோகிக் கண்டகரைக் களைந்தானூர்
தேந்தொடுத்த மலர்ச்சோலைத் திருவரங்ஙம் என்பதுவே. 4.

பெருவரங்ஙள் அவைபற்றிப் பிழகுடைய இராவணனை
உருவரஙப் பொருதழித்து இவ்வுலகினைக் கண்பெறுத்தானூர்
குருவரும்பக் கோங்ஙலரக் குயில்கூவும் குளிர் பொழில்சூழ்
திருவரஙம் என்பதுவே என் திருமால் சேர்விடமே. 5.

கீழுலகில் அசுரர் களைக் கிழஙிருந்து கிளராமே
ஆழிவிடுத்து அவருடைய கருவழித்த வழிப்பனூர்
தாழைமடல் ஊடுரின்சித் தவளவண்ணப் பொடியணிந்து
யாழின் இசை வண்டினங்ஙள் ஆளம்வைக்கும் அரங்ஙமே. 6.

கொழுப்புடைய செழுஙுருதி கொழித்திழிந்து குமிழ்த்தெறிய
பிழக்குடைய அசுரர் களைப் பிணம்படுத்த பெருமானூர்
தழுப்பரிய சந்தனங்ஙள் தடவரைவாய் ஈர்த்துக்கொண்டு
தெழிப்புடைய காவிரிவந்து அடிதொழும் சீரரங்ஙமே. 7.

வல்லெயிற்றுக் கேழலுமாய் வாளெயிற்றுச் சீயமுமாய்
எல்லையில்லாத் தரணியையும் அவுணனையும் இடந்தானூர்
எல்லியம்போது இருங்சிறைவண்டு எம்பெருமான் குணம்பாடி
மல்லிகை வெண்சஙூதும் மதிளரங்ஙம் என்பதுவே. 8.

குன்றாடு கொழுமுகில்போல் குவளைகள்போல் குரைகடல்போல்
நின்றாடு கணமயில்போல் நிறமுடைய நெடுமாலூர்
குன்றூடு பொழில்நுழைந்து கொடியிடையார் முலையணவி
மன்றூடு தென்றலுமாம் மதிளரங்ஙம் என்பதுவே. 9.

பருவரங்கள் அவைபற்றிப் படையாலித் தெழுந்தானை
செருவரங்கப் பொருதழித்த திருவாளன் திருப்பதிமேல்
திருவரங்கத் தமிழ்மாலை விட்டுசித்தன் விரித்தனகொண்டு
இருவரஙம் எரித்தானை ஏத்தவல்லார் அடியோமே. 10.

அரங்கனின் மேனி நிறம்

It is interesting to find from our scriptures that the Creator of all colors is Himself extremely colorful. He is said to sport on various occasions. To start our colorful journey with the Vedas, the Purusha SUkta describes the Lord as being the color of the Sun-

Aditya varNam tamasa: parastAt.

The reference to Sun-color is significant. Just as the Sun is the antithesis of all darkness or evil, so too the Paramatma is verily the abode of all good qualities, and the antithesis of all that is inauspicious

akhila hEya pratyanIka, kalyAnaikatAna.

Describing the TirumEni of the ParamaPurusha, the ChAndOgya Upanishad has the following to say-

Ya EshOntar AdityE hiraNmaya:Purusha:drisyatE
HiraNmaya:smashru:hiranya kEsa:AprNakhAt sarva Eva suvarNa:

The Lord is seen in golden splendour amidst the Solar System, adorned by golden hair with a golden moustache and facial hair to match. From head to toe, he is all glitter like the Yellow metal.

It is perhaps this wonderful tirumEni that Sri PeyAzhwar was able to witness at TirukkOilUr on that stormy night, which is evident from his exclamation,

திரு கண்டேன், பொன்மேனி கண்டேன், திகழும் அருக்கன் அணிநிரமும் கண்டேன்.

Though Sri Nammazhwar too endows the Lord with the color of red gold,

"செம்பொன்னே திகழும் திருமூர்த்தியை"

He himself turns around later and takes objection to the Lord’s color being compared to that of a mere metal, and says that the purest gold cannot match the glitter of the Lord’s tirumEni-

சுட்டுரைத்த நன் பொன் உன் திருமேனி ஒளி ஒவ்வாது.

At the other end of the spectrum, Emperuman sports a jet-black color too, as opposed to the sparkling golden hue indicated in the Vedas. Especially in Sri KrishnAvatAra, He is a blackie, as almost all the
Azhwars testify-

கண்ணன் எனும் கரும் தெய்வம்
கரிய மேனி மிசை வெளிய நீரு சிறிதே இடும் பெரிய கோல தடம் கண்ணன்
கரு மாமுகில் போல் வண்ணன் கண்ணன்
கானகம் எல்லாம் திரிந்து உன் கரிய திருமேனி வாட
கார் திறள் அனய மேனி கண்ணனே உன்னை

Thus the Lord is credited with the color of clouds and the black sea-

காரார் கடல் வண்ணன் பின் போன நெஞ்ஞமும்(Siriya Tirumadal)

It is significant to note that the very name Krishna denotes one who is black. Perhaps He was christened with this name, looking to His color at birth. He is indeed a Black Diamond, says Sri Nammazhwar-

கையார் சக்கரத்து என் கரு மாணிக்கமே.

Sri Andal goes a step further and, in a damaging expose, reveals that Sri Krishna’s heart is as black as His body-

புறம் போல் உள்ளம் கரியானை.

That the Lord sports the color of blue-black clouds is evident from Sri Vishnu Sahasranamam too, the prelude to which says,

MEgha shyAmam peetha kousEya vAsam.
On this black body, the attire of yellow silk sits well.

Not only Sri Krishna, but Sri Rama too sported the color of black clouds-RAmam indIvara syAmam.
Another color that the Lord sports, is green- a green that is restful to the eyes, says Sri Tondaradippodi Azhwar. He sings of Ranganathar in Srirangam:

பச்சை மா மலை போல் மேனி
பவள வாய் கமல செங்கண்
அச்சுதா! அமரர் ஏரே!
ஆயர்தம் கொழுந்தே என்னும்.
இச்சுவை தவிர யான்போய்
இந்திர லோகமாளும்
அச்சுவை பெறினும் வேண்டேன்
அரங்ஙமா நகருளானே!.

Thanks: www.ramanuja.org